شعر( ابر سياه)
ابر سياه
پشت اين ابر سياه / رفته اين دل سوي ماه.
سوي ماه پر ميزنه /" در را با لنگر ميزنه" .
من همش پشتِ درم/ کي بشه بياد بَرَم.
بشونمش روي سرم/خنک بشه اين جگرم .
خنده بر لباش بياد/ صداي پاهاش بياد .
پر بکشيم تو آسمان/ باهم باشيم و جاودان
۲/۶/۱۳۹۲
+ نوشته شده در شنبه دوم شهریور ۱۳۹۲ ساعت 13:38 توسط نصــــرت الله جـــــمالي
|
تصویری از خرداد ماه 1390 - زندگینامه علمی: