روش برخورد با مخالفان

روش برخورد با مخالفان
غيرممکن است انسان مخالف نداشته باشد. هرکسي نسبت به خود داراي موافقان و مخالفاني ست. علت موافقت و مخالفت هم گاهي روشن است و گاهي پنهان. کس نمي داند چرا بعضي با او عناد مي ورزند. از حسادت کردن ها تا بدگويي ديگران و رفتار ناشايست خود ما نسبت به او يا ديگران،عاملي براي ايجاد مخالف سازي ست. آنچه مهم است اين است که انسان بايد روشي را به کار بندد که از مخالفان خود بکاهد و بر موافقان خود بيافزايد. به عبارت بهتر: "کاهش مخالف و زايش موافق" برنامه ي رفتار اجتماعي او باشد. اين روش را امام علي به ما آموزش مي دهد:
إِنَّ إِحْسَانَكَ إِلَى مَنْ كَادَكَ مِنَ الْأَضْدَادِ وَ الْحُسَّادِ لَأَغْيَظُ عَلَيْهِمْ مِنْ مَوَاقِعِ إِسَاءَتِكَ إِلَيْهِمْ وَ هُوَ دَاعٍ‏ إِلَى‏ صَلَاحِهِمْ‏ (عيون الحكم و المواعظ (لليثي؛ ص156 و غررالحکم ص 387 ): نيکي و خوبي کردنت به افرادي که بر تو رشک و حسد مي برند و بر ضد تو هستند، سنگين تر است برايشان از اين که به آنان بدي کني! اين رفتارت باعث اصلاح آنان خواهد شد.