صفای وجودم(شعر)
نمیدمت به کسی ای صفای وجودم
تو غنچه ی گلمی ای صفای وجودم
دلم به کنج خرابه به انتظار نشسته
مدام در پی توست ای صفای وجودم
خدا به همراه تو در فراق ضمیرم
دلم در پی توست ای صفای وجودم
کجا بگردم ای نازنین صنم و چه بسازم
که آفتاب منی ای صفای وجودم
سروده ام که ماه من از کوه برآید و بخندد
زند غنچه ی نو ای صفای وجودم
گمان کنم چو نباشی بمیرد این دل زار
خدا کند که بمانی ای صفای وجودم
تو نام خود بدانی که معنی اش چه بُوَد؟
خرَد بُوَد و پختگی تو ای صفای وجودم
نصرت الله جمالی
۱۳۹۷/۲/۱۶