چکنم با دوریت ای صنم پُر سوز من
شب دراز است و دلم آتشکده پُر سوز من
من ز سر چشمه ی عشقت دو قدح نوش کنم
تا خماری به سر آرم، صنم پر سوز من
هرچه از دور زنم ناله و سوزد جگرم
هیچ ناید به کفم ای صنم پر سوز من
شهد بوسه به لب و کنج لبانت آتش
به وجودم زده سوزی صنم پر سوز من
ای خدا ره چه دراز است غم دوری او
پتک سنگین به سرم ای صنم پر سوز من
رحم کن تا که رَسَم کوی وِرا پیمایم
رخ نما سیر ببینم، صنم پر سوز من
من گرفتار جمالِ تو شدم از آغاز
هست ناز تو کمالم، صنم پر سوز من
صبر دیدار تو آتش زده بر روح و دلم
چاره ای نیست بسوزم صنم پر سوز من
نصرت الله! بزن دست دعا بر سینه
یار آید به خرابات، صنم پر سوز من
نصرت الله جمالی ۳۰/۶/۱۴۰۳