باب میل رئیس(شعر)
چرا سردمداران، صاحب نظران منتقد را نمی خواهند و بله قربانگو می خواهند؟ به شعری که همینک آمد توجه فرمائید و به نصیحتم گوش کنید :
چو خواهی رسی بر مقام بلند
همیشه زبان بر ستایش ببند
نما چاپلوسی فرادست خود
سخن باب طبعش بگو بهر خود
ترا نوکرِ خود بداند رئیس
زبان بسته دار و به دل هیس هیس
به خود هیس گو تا نگویی سخن
بگو بابِ میلش، سخن در سخن
از اینجا شوی نور چشم
مدیر
روی پله های ترقی چو شیر
همیشه "بله" گو و "قربان" پِیَش(پی اش)
مزن برخلاف سخن در پِیَش
مکن " نقد" ها بر کلام مدیر
خلافش مرو تا نگردی به زیر
زمانه چنین رسم دارد عیان
فرادست گشته ، خدای شهان
نصرت الله جمالی ۷/۱۲/۱۳۹۹
+ نوشته شده در پنجشنبه هفتم اسفند ۱۳۹۹ ساعت 23:26 توسط نصــــرت الله جـــــمالي
|
تصویری از خرداد ماه 1390 - زندگینامه علمی: