شناخت گروهی از مردم در قرآن :
اگر دقت کنیم بخشی از قرآن کریم در باره انسان هایی صحبت میکند  که ظاهری عوام فریبانه دارند با کلام و سخن خود بر مردم چیره می شوند در خوش کلامی خیلی ظاهر الصلاح هستند اما باطنشان با خوش کلامی شان بسیار فرق دارد . خداوند این ها را خوب می شناسد که گرگ هایی در لباس میش هستند ؛ تو گمان می کنی اینها بله نفع مردم قدم بر می دارند ولی نه ؛ اینان رفتارشان نابودی در وضعیت اقتصادی مردم و نابودی در نسل بشریت است . اکنون این دو آیه را بنگرید :
۱ . وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يُعْجِبُكَ قَوْلُهُ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَ يُشْهِدُ اللَّهَ عَلَىٰ مَا فِي قَلْبِهِ وَ هُوَ أَلَدُّ الْخِصَامِ ﴿٢٠٤﴾:
و از مردم کسی است که گفتارش در زندگی دنیا تو را خوش آید، و [برای اینکه چنین وانمود کند که زبانش با دلش یکی است] خدا را بر آنچه در دل دارد شاهد می گیرد، در حالی که سرسخت ترین دشمنان است(۲۰۴ بقره)
۲ . وَإِذَا تَوَلَّىٰ سَعَىٰ فِي الْأَرْضِ لِيُفْسِدَ فِيهَا وَيُهْلِكَ الْحَرْثَ وَالنَّسْلَ ۗ وَاللَّهُ لَا يُحِبُّ الْفَسَادَ ﴿٢٠٥﴾

و هنگامی که [چنین دشمن سرسختی] قدرت و حکومتی یابد، می کوشد که در زمین فساد و تباهی به بار آورد، و زراعت و نسل را نابود کند؛ و خدا فساد و تباهی را دوست ندارد. (۲۰۵ بقره)
در آیه بعد هم اشاره می فرماید وقتی پرهیز از فساد و تباهی را به آنها تذکر می دهند از مسیر اشتباه بر نمی گردند بلکه با گناهِ بیشتر؛ و لجاجت،  دنبال عزت و چیرگی و سربلندی می گردند ولی جایگاهشان جهنم است . (آیه ۲۰۶ بقره)